ویتالیک بوترین: به‌روز‌رسانی سرج میانگین TPS اتریوم را به ۱۰۰ هزار می‌رساند

شبکه اتریوم، با هدف رسیدن به بیش از ۱۰۰ هزار تراکنش در ثانیه (TPS) به مرحله جدیدی از ارتقا به نام «سِرج» (The Surge) نزدیک شده است. این به‌روزرسانی که توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) معرفی شده، بخشی از نقشه راه بلندمدت اتریوم برای بهبود مقیاس‌پذیری و کارایی این شبکه است.

به گزارش میهن بلاکچین، این ارتقا، به طور خاص بر بهبود سرعت و ظرفیت این شبکه تمرکز دارد و با راه‌اندازی کامل آن، اتریوم می‌تواند تراکنش‌های بیشتری را بدون افت کیفیت انجام دهد. این تغییرات می‌توانند نقش مهمی در افزایش پذیرش و کاربرد اتریوم در سطح جهانی ایفا کنند.

جزئیات ارتقا The Surge از نگاه ویتالیک بوترین

ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، اهداف کلیدی بلاکچین اتریوم در گام بعدی نقشه راه خود، یعنی “The Surge” را مشخص کرده است.

بوترین، در یک پست تکنیکال وبلاگی در تاریخ ۱۷ اکتبر (۲۶ مهر)، اهداف کلیدی ارتقا “Surge” را به اشتراک گذاشت. این اهداف شامل دستیابی به بیش از ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه (TPS) در شبکه اصلی اتریوم و بلاکچین‌های لایه ۲ و همچنین افزایش قابلیت تعامل بین این لایه‌ها است. بوترین نوشت:

اتریوم باید به‌عنوان یک اکوسیستم واحد در نظر گرفته شود، نه ۳۴ بلاکچین مختلف.

وی موفقیت نقشه راه رول‌آپ‌محور اتریوم را که با به‌روزرسانی دنکن (Dencun) در ماه مارس (اسفند) تقویت شد ستایش کرد، اما اعتراف کرد که این رویکرد چالش‌های منحصر به فردی نیز به همراه داشته است.

ارتقا دنکن، که شامل به‌روزرسانی‌های شانگهای (Shanghai) و کنکن-دند (Cancun-Dened) بود، بهبودهای گسترده‌ای را در مقیاس‌پذیری شبکه به ارمغان آورد، از جمله می‌توان به معرفی بلاب‌ها (Blobs) برای کاهش هزینه‌های داده و کارمزد تراکنش‌ها در شبکه‌های لایه ۲ اشاره کرد.

این نقشه راه متمرکز بر رول‌آپ‌ها با انتقادات مختلفی مواجه شده است؛ برخی از منتقدان ادعا می‌کنند لایه ۲‌های استخراج‌گر (Extractive L2s)، کاربران و درآمدها را از شبکه اصلی اتریوم می‌دزدند و خطرات امنیتی جدیدی را ایجاد می‌کنند. این انتقادات باعث شد توکن بومی اتریوم، اتر (ETH)، به حالت تورمی درآید.

بوترین، در پست خود توضیح داد که شبکه اتریوم باید در چندین مسئله کلیدی مانند نمونه‌گیری دسترسی به داده (Data Availability Sampling)، بهبود فشرده‌سازی داده، لایه‌های ۲ بدون نیاز به اعتماد (Trustless) و بهبود تجربه کاربری بین بلاکچین‌ها پیشرفت کند.

او توضیح داد که توسعه رول‌آپ‌های اتریوم به‌گونه‌ای که بدون نیاز به اعتماد باشند، مشابه شبکه اصلی اتریوم، به دلیل نگرانی‌های موجود در مورد اشکالات موجود در کُدها، تاکنون به‌خوبی پیش نرفته است.

بوترین گفت که اتریوم نیاز به رول‌آپ‌های بدون نیاز به اعتماد دارد تا برخی از لایه‌ ۲ها بتوانند ویژگی‌های اصلی اتریوم را به ارث ببرند و به این ترتیب امکان مقیاس‌پذیری قوی‌تری را در طول زمان فراهم کنند.

اتریوم به مقیاس‌پذیری نیاز دارد

بوترین همچنین در راستای هماهنگی با حجم تقاضا، بر لزوم مقیاس‌پذیری بلاکچین اصلی اتریوم تأکید کرد. او اظهار داشت:

اگر لایه ۲ به شدت مقیاس‌پذیر و موفق شود اما لایه ۱ همچنان توانایی پردازش حجم کمی از تراکنش‌ها را داشته باشد، خطرات زیادی برای اتریوم به وجود خواهد آمد.

به نظر بوترین ساده‌ترین راه حل، افزایش محدودیت گس اتریوم است؛ اما اشاره کرد که این کار، به دلیل افزایش هزینه‌ استیکرها (Stakers)، خطر تمرکزگرایی را به همراه دارد.

پیشنهاد دیگر او کاهش هزینه‌ برخی از ویژگی‌ها و محاسبات خاص بدون فدا کردن غیرمتمرکزسازی بود. او به بهبودهایی همچون قیمت‌گذاری چندبعدی گس (Multidimensional Gas Pricing)، کاهش گس برای برخی از کدهای عملیاتی (Opcodes) و معرفی فرمت‌های جدید بایت‌کد (Bytecode Formats) اشاره کرد.

بهبود تجربه کاربری اتریوم

ویتالیک بوترین همچنین بر اهمیت بهبود تجربه کاربری در میان لایه‌های دوم اتریوم تأکید کرد؛ مسئله‌ای که بسیاری از کاربران اتریوم در ماه‌های اخیر مطرح کرده‌اند. او بیان کرد:

اگر واقعاً به لایه‌ ۲، به‌عنوان بخشی از اتریوم اهمیت می‌دهیم، باید استفاده از این اکوسیستم به‌گونه‌ای باشد که مانند یک اکوسیستم یکپارچه به نظر برسد.

بوترین توضیح داد که اگر لایه‌های ۲ بتوانند در پشت صحنه راحت‌تر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، فشار تکنیکال بر کاربران کاهش خواهد یافت. چنین بهبودهایی می‌تواند به کاربران لایه ۲ اجازه دهد که بدون نیاز به پل زدن یا مبادله توکن‌ها با توکن بومی برای پرداخت گس، توکن‌ها را از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل کنند.

نقشه راه متمرکز بر رول‌آپ

به طور تاریخی، توسعه اتریوم بر اساس نقشه راه ETH 2.0 بود که به دنبال مقیاس‌پذیری یکپارچه اتریوم با استفاده از شاردینگ بود؛ شبیه به ۶۴ بلاکچین اتریوم که به‌طور همزمان با هم اجرا می‌شدند.

اما در اکتبر ۲۰۲۰ (مهر ۹۹)، بوترین از راه‌حل شاردینگ صرف‌نظر کرد، زیرا راه‌حل‌های جایگزین به شکل رول‌آپ‌‌های آپتیمیستیک (Optimistic) و تکنولوژی ZK-rollups پدیدار شد؛ پروژه‌های لایه دومی که اجرای تراکنش‌ها و محاسبات را از زنجیره اصلی خارج می‌کنند اما همچنان از امنیت آن بهره می‌برند.

بوترین نوشت:

اکنون وظیفه ما این است که نقشه راه متمرکز بر رول‌آپ‌ها را به تکامل برسانیم و این مشکلات را حل کنیم؛ در حالی که همچنان استحکام و غیرمتمرکزسازی‌ مخصوص به لایه ۱ اتریوم را حفظ می‌کنیم.